ا جَاءٍ یُرَدُّ وَ لَا مَاضٍ یَرْتَدُّ
نه زمان آمده را مى شود رد کرد و نه گذشته را مى توان باز گرداند
وَ إِنَّ الْقَدَرَ السَّابِقَ قَدْ وَقَعَ وَ الْقَضَاءَ الْمَاضِیَ قَدْ تَوَرَّدَ
آنچه از پیش مقرّر شده بود، به وقوع پیوست، و خواسته هاى گذشته الهى انجام شد
گر ببرد ور بدهد دست دوست / ور بِبَرد ور بنهد، مُلک اوست
ور بِکِشی یا بکُشی دیو غم / کج نشود دست قضا را قلم
آن چه خـدا خواست، همان می‌شود / وآن چه دلت خواست، نه آن می‌شود
